معماری سنتی، به عنوان یک اصل اساسی در طراحی ساختمان‌ها، با توجه به شرایط اقلیمی و محیطی هر منطقه، شکل می‌گیرد. در مناطق گرمسیری، پنجره‌ها و درهای بزرگ با طراحی‌های مشبک برای ایجاد سایه و تسهیل جریان هوا در معماری سنتی ایرانی معمول است. از سوی دیگر، در مناطق سردسیر، ساختمان‌های معماری سنتی با استفاده از سقف‌های کوتاه‌تر و پنجره‌های کوچک برای حفظ گرما و بهره‌گیری بهینه از نور خورشید طراحی می‌شوند(Broadbent and Brebbia2006.) در معماری مدیترانه‌ای، از عناصری مانند پنجره‌های بزرگ، سقف‌های سفید رنگ، و فضاهای باز برای جذب نور خورشید و ایجاد جریان هوای طبیعی استفاده می‌شوددر این مقاله، ما به مقایسه معماری سنتی در مناطق گرمسیری و مناطق مدیترانه‌ای پرداخته‌ایم. مسئله اصلی مقاله در بررسی ومقایسه ویژگی‌های معماری سنتی در این دو نوع اقلیم مختلف است. پیشینه تحقیقات در این زمینه نشان می‌دهد که معماری سنتی هر منطقه، به منظور تناسب با شرایط اقلیمی و محیطی خاص خود، طراحی شده است. اهداف اصلی مقاله شامل بررسی و توضیح ویژگی‌های معماری سنتی در هر منطقه، مقایسه این ویژگی‌ها و بررسی تأثیر این ویژگی‌ها بر سازگاری با شرایط اقلیمی و استفاده بهینه از منابع طبیعی می‌باشد. روش‌شناسی مقاله شامل بررسی و مقایسه معماری سنتی در هر نوع اقلیم، جمع‌آوری داده‌ها از منابع مختلف مانند کتب، مقالات و منابع اینترنتی، و تحلیل دقیق و توصیفی این داده‌ها می‌باشد
